0272 (navid-mojabi.ir).zip

عنوان مقاله :
تهیه پروفیلهای بیشترین محدوده تزریق دوغاب در محور سد سررود، با استفاده از پارامتر های زمین شناسی مهندسی وارائه مدل سلسله مراتبی (AHP )

نویسندگان مقاله :
حمید قالیباف محمد آبادی ، کارشناس ارشد زمین شناسی مهندسی، شرکت مهندسین مشاور تماوان
محمد غفوری ، استاد گروه زمین شناسی مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
غلامرضا لشکری پور ، استاد گروه زمین شناسی مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد

چکیده :
در پروژههای سدسازی از آنجا که انتخاب محل شالوده تابع عوامل زیادی چون وضعیت توپوگرافی، شرایط هیدروژئولوژی و تکتونیک منطقه است، بنابراین براحتی نمیتوان به صرف اینکه زمین منطقهای سست و ضعیف است از آن منطقه صرفنظر کرد، بلکه باید توسط تکنیکها و روشهای موجود در علم ژئوتکنیک زمین آن منطقه را بهسازی نمود تا بتواند به عنوان محل احداث پروژه انتخاب شود . عدم پایداری یک سد معمولا از ساختارهای زمینشناسی از قبیل گسل، درزه، سنگهای سست و ضعیف و در بعضی پروژهها از غارها، فضاهای زیرزمینی و کارستها ناشی میشود. لذا میتوان گفت که بهسازی پی در سدها یکی از مهمترین عواملی است که در پایداری سد نقش دارد. منظور از بهسازی پی بهبود شرایط هیدروژئولوژیکی و ویژگیهای ژئومکانیکی توده سنگی و تشکیلات آبرفتی پی سد بلحاظ جلوگیری از نشت آب و بالابردن مقاومت و کاهش تغییر شکل پذیری آن است. سد سررود در شهرستان کلات در شمال استان خراسان رضوی که موضوع تحقیق این مقاله می باشد جزء چنین سدهایی است که این نیاز به صورت چشمگیری در آن مشاهده می شد، بنابراین پی محور و شوت سرریز از لحاظ گسله بودن مورد ارزیابی قرار گرفت ومشخص گردید، جناح چپ تحت تاثیر این گسلها قرار گرفته است. با بررسی کیفیت توده سنگ ساختگاه وآزمایشهای نفوذ پذیری محور سد، رفتار پی مورد ارزیابی قرار گرفت ومشخص گردید که جناح چپ نسبت به جناح راست از نفوذ پذیری بیشتری بر خوردار می باشد.با توجه به این موارد، پهنه بندی محورسد بر اساس پارامتر های زمین شناسی مهندسی و آزمایشهای نفوذ پذیری انجام گردید و در نهایت پهنه بندی بیشترین محدوده خورند دوغاب بر اساس این پارامتر ها و با استفاده از مدل AHP تهیه گردیده است.

خواندن ادامه